یک نگه افکن همه هستم بگیر ...

آخر تمام روضه ها ،
یک "اما" میگذارند و از خودت می خوانند ح س ی ن ...
ته ِ تمام روضه ها به تو میرسد ...
و من میگویم از روضه ی اصغر سخت تر و جانکاه تر،
روضه های توست...!
که روضه ی تو انقدر عام است،دربر میگیرد روضه ی تمام بنی هاشم و اصحابت را ....

چرا که تو،
از عباس تنها تری ...
از زینب شرمنده تری ....
از اصغر دل شکسته تری ....
از اکبر اربا ارباتری ...
از رقیه دل خون تری ...
از مسلم مظلوم تری...


و این داغ تو هیچ وقت در دل من آرام نمیگیرد ....
تا زمانی که خودم کنارت ساکن شوم ...پنجره ی خانه را به رویت باز کنم ...
و نسیم گنبدت را نفس‌ بکشم ....