شبانه های مرا،میشود ســـــــحر باشی....؟؟!؟

با یک جعبه شیرینی و دسته گل ،

ایستادم پشت ِ درهایی که قرار بود آینده اش

همان لحظه

و آن جا رقم بخورد !!!

از امتحان بیرون آمد ....

سرش پایین بود !

نمی فهمیدم خوشحال است یا ناراحت !!!

سرش را که بالا گرفت ،

آرامش ِ همیشگی اش از چشم هایش بیرون زد !!!!

خوب یا بد ؛

مهم این بود که راحـــــــــــت شده بود !!!!!

شاید اصلا من از او بیشتر راحت شدم !!!!

خسته شده بودم  !!!

بدو بدو سمت ِ هم دویدیم !!!!

جوری یکدیگر را در آغوش کشیدیم ،

که یاد ِ صحنه ی خواهران ِ غریب افتادم !!!

یک "اللهم آخیــــــــــــــــــــــش"

به چه بلندی گفتیم و راه افتادیم !!!!!

حوصله ی التماس کردن به دایی و آخر سر "نه" شنیدن ازش را نداشتم !!!

پس بی خبر رفته بودم که ریحانه را از جلسه ی کنکور بدزدم !!!

قرار بود خودش برگردد خانه !

پس خیلی نگرانش نمی شدند !!!!!

مدت ها بود این طور سرخوش و بی دغدغه

کتاب ِ قطور ِ خاطراتمان را ورق نزده بودیم !!!!!

50 هزار بار تا حالا این کار را کرده ایم !!!

اما باز هم مرورش لذت بخش است !!!!!

من 19 ساله و او 18 ساله !!!

اما چیزی از بچه بازی هایمان کم نمی کند !!!!!!

با وجود مسافت زیاد بینمان

اصولا دو هفته به دوهفته مهمان ِ یکدیگریم !!!!

حالا تنها رویای هردوی ما

این است که پیش من قبول شود !!!

این رویای دیرینه ی ما دو تاست !!!!

که نزدیک ِ هم باشیم !!!!

خدا کند که خدا این بار نگاهی به دل ِ ما کند !!!!

.

.

.

این مقوله ی کنکور

همیشه باعث ِ جدایی ِ آدم هاست :/

یکسال کنکور ِ ریحانه

چه زجری بود ! :/

خدا شر ِ کنکور را از سر ِ همــــه کم کند انشاءالله !!!!