أَمیرِی حُسَیْنٌ وَ نِعْمَ الاَْمیرُ

با خودم فکر می کردم  روز قبل رفتنم
به اندازه ی یک طومار می توانم این جا بنویسم....
حالا اما....
فقط آمده ام بگویم که به آرزویم رسیدم .....
امام رئوف ضامنم شد و
عازمم ان شاءالله....
اولین پــــــروازم در کاظمین است
و دومین پــــــــروازم از نــــجف.....
در مشهد ِ کاظمین ؛
مسجد کوفه ؛
چند قدمی مسلم ؛
وادی السلآم ؛
بین الحرمین ِ ع ش ق ....
زیر سایه ی ایوان ِ امیر المومنین .....
دعاگوی همه ی شما خواهم بود .....
ان شاءالله زیارتشان ؛
نصیب ِ دل هایتان ....

+نظرات این پست تایید نمی شوند ....
تا فردا شب به فضای مجازی دسترسی دارم .....!
اگر حرفی ؛
پیغامی .....
بود من با جان و دل در خدمت تمآم محبین ِ اهل بیت هستم !

+لینک ها چیده شد !
درباره ی من پر شد !
درباره ی وبلاگ اصلاح شد !

++دیدی؟؟
مرداد ؛
مبآرک شد ....!

این همه عشق ؛ ولی دیــــــر رسیدن تا کی...؟!؟

گاهی احساس ِ

"طـــــِرِمّاح" بودن"

بهم دست می دهد!!

طــِرِمّاح ،
برادر حجر بن عدی....
از تابعین بود!
(رسول خدا را درک نکرده اما صحابه را دیده بود!)
از شیعیان و یاران امیر المومنین علیه السلام و در جنگ ها حاضر یود!
قهرمان ِ نامه های امام علی بود و نامه های امام را اکثرا او می رساند!
.
تا هنگامه ی کـــــربلا...
از کوفه مخفیانه خارج شد تا به آقا بپیوندد!
در یکی از منزلگاه ها به امام پیوست!
دقیقا همان زمانی که حر ،
راه را بر حضرت بسته بود!
با محبتی که در دل داشت ،
امام را از رفتن به کوفه منع کرد ؛
از نابرابری دو سپاه گفت.از قبیله ی خودش که 20 هزار مرد جنگی
آماده بودند تا پای جان همراه امام بمانند!بعد هم خواست امام را به کوه های اطراف ببرد تا در امان باشد!
اما....
طــِرِمّاح ،
امام را در ادامه ی مسیر خود مصمم یافت!
بزرگترین اشتباه عمرش را اینجا مرتکب شد!
خواست برود و برای خانواده اش آذوقه مهیا کند و برگردد....!
ســــایه ی تردید
بر دلش بود که بروم....نروم.....!
سرانجام دل یکی کرد و "رفتن" برگزید!
البته رفت که برگردد....!

دست آخر برگشت....!
نه خبری از امام بود و نه قافله ی امام....
تنها سماعه بن بدر را دید که خبری دیگر داشت....!
خبر از ...
از ســـر هایی که دیگر بالای نیـــــــزه بود....

طــِرِمّاح؛
جا ماند از امـــام ِ زمانش !
با اولویت دادن به خانواده اش و ترجیح آنان بر امامش
 جاماند....!
و هیچ چیز جز اشک برایش نماند . . .
.
.
از سرگذشت طــِرِمّاح ؛
خیلی می ترسم....!
و من در شرایطی هستم که حتی یک دهم کارهای او را
که در محضر امیر المومنین انجام داده بود ،
نکردم.....!
می ترسم امام ِ زمانم که رسید ؛
به قصد آذوقه بروم و "دیـــــــــر" برگردم ....
می ترسم
جـــــــا بمانم . . .
می ترسم هم "حــــر" ها بروند
هم "حــبـــیــــب" ها ....
و یکبار دگر در تاریخ ،
طــِرِمّاح ،

جـــــا بماند . . .

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم:

حُبُّ الدُّنْیَا رَأْسُ کُلِّ خَطِیئَة....

منشا هر لغزشی ؛

دنــــیا طلبی ست ....

کاش سمت حرمت باز شود پنجره ها . . .

هــ ــــوآ. . .

                    هوای حــ ـــرم . . .

نگاه. . .

                                 نگاهِ یک رئــــــــــوف . . .

بارش تند باران . . .

                               باب الجواد . . .

                                                              باب البهشــــت . . .

دار الحجــــه. . .

                          زیرپای آقا . . .

هنگامه ی اذان صبح . . .

                                             پیرزنِ گم شده در حرم . . .

نقاره خانه . . .

                          یک خادم مهربان . . .

دارالاجــــابه . . .

                                       عطرِ حرم . . .

بوی کــ ــــربلاء. . .

                                                                          بست شیخ طوسی. . .

فرش های دست باف. . .

                                              ابهت یک ضریــــــح . . .

دست های امام . . .

                                    

                             فواره های صحن ها. . .

لحظه ی سال تحویل . . .          

                                                 گنبد طلایی. . .

                                                                              افراد گم شده....

ایها الغــــــریب . . . !

منم آن دلتنگ دیدارت . . .

سلطان کبریای کرم !

بی قرار نگاهت شده ام . . .

دلم یک گره می خواهد. . .

گرهِ دل به پنجره فولاد . . .

ایها الرئوف !

منم آن گم شده ی حرمت . . .

ایهاالرضـــــــا !

منم آن مسافرِ عشقت . . .

من یک مردادیم :)))

از فردا که 18 ساله می شوم ،

باید حسابی هوای زندگی خودم را داشته باشم....!
باید هوای خودم و دلم را داشته باشم!
که از این جا به بعد زندگی ام  به طور جدی
آغاز می شود!
از اینجا به بعد،
زندگی شوخی بردار نیست....!
از این جا به بعد
نوبت می رسد به "خودسازی" !

ان شاءالله بشوم آنچه که
"جان و دلم" می خواهد. . .
 تصمیم گرفتم تا وقتی
"ح س ی ن ی " نشدم،
این سرا را ترک نگویم....!
تا وقتی لبخندِ حضرتِ جان را ندیدم،
از این دنیا دل نکنم....!
ان شاءالله...!
:)
 امام رئوف؛
پیشاپیش هدیه ی تولدم را داد....!
حضورم در حرمش....
آن هم روز تولدِ خودش...!
حالا منتظر هدیه ی حضرتِ جان نشستم...!
هرچه باشد تمام زندگی من است و برای هدیه گرفتن،
"فقط" از او توقع دارم!!!!

+فردا ،
پیکر 76  شــهـــیـــد
از مرز شـــلمـــــچه وارد خاکمان می شود. . .

++رفقای مجــــــــازی!!!
هدایای مجازیتونو رو کنید لدفن!!!! ;))))))

بعدا نوشت:
آدم است دیگر....!دلش می خواهد همه چیز را به هم ربط دهد....!
حالا که نگاه می کنم می بینم من خودم هم متولد 76 هستم. . .

منم عاشقترین عاشق ، بدونِ تو تک و تنها....!

با بعضی ها وقتی حرف می زنی آرام می شوی....

بعضی آدم ها را وقتی می بینی آرام می شوی....

اما بعضی ها را....

فقط کافی ست ،

بهشان فکر کنی....!

فقط کافی ست دراز بکشی روی تخت....

خیره بشی به سقف....!

به بودنشان بیندیشی...!

و آرام ترین لحظه را با "خیالش" داشته باشی....!

بعضی ها رفتنشان مهم نیست...

رفتن بعضی ها ناراحت کننده است...

اما...

رفتن بعضی ها پازل زندگی ات را خراب می کند...!

با رفتنشان زندگی ات "فلج" میشود...

و زمین گیرت می کند...!

خیلی ها هستند که دستشان "ع ش ق" دارد!

نمک عشقشان را که بخوری،

نمک گیرشان می شوی....!

تو در کنار خودت نیستی نمی دانی

که در کنار تو بودن چه عالمی دارد...

+یک نفر،

در نزدیکی های من،

بوی زنـــــــــدگـــــی

می دهد...

دوستش دارم . . .

خیلی زیـــــاد. . .

++من اگر می دانستم بستن نظرات پست قبل انقدرررر همه را ناراحت می کند

هرگز دریچه یشان را نمی بستم!

به جایش نظرات این جا بازِ باز است....!

و در خدمت شما :)