آبــ ریـ ــــزان

یک کربلاء ع ط ش . . .!

آبــ ریـ ــــزان

یک کربلاء ع ط ش . . .!

آبــ ریـ ــــزان

".....کناره‌گیر در دنیا، همانند کناره‌گیری کوچ‌کننده از آن،

و نگرنده به دنیا، به دیدة ترسندگان از آن،

آرزوهایت از آن (دنیا) بازداشته شده

و همت و تلاشت از آرایش‌هایش برگرفته شده،

از شادمانی‌اش به سان چشمی که بر آن چیزی بخورد و

آب‌ریــــ ـــزان

شده و بسته گردد،

چشم پوشیده و اشتیاقت در مورد آخرت شناخته شده و مشهور است....."

قسمتی از زیارت ناحیه ی مقدسه،

در وصف ثارالله ....

از زبان ِ آقای زمانمان...

.


اَللّهُمَّ یا رَبِّ نَشکوُ غَیبَةَ نَبِیّنا وَ قِلّةَ ناصِرنا،


وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنا و شِدَّةَ الزَّمانِ عَلَیْنا،


وَ وُقَوعَ الفِتَن بِنا وَ تَظاهُرَ اْلخَلْقِ عَلَیْنا،


اَللّهُمُّ صَلِّ عَلی محمّد وَ آل محمّدٍ


وَ فَرِّج ذلِکْ بِفَرَجٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ،


وَ نَصْرٍ وَ حَقٍّ تُظْهِرُهُ....
.
.
+این جا،نظرات تایید نمیشوند !

بایگانی

مقر فرماندهی

می خواهم "تنها" خاطره ی تلخ سفرم را ثبت کنم .......!!!
تلخی اش برایم به زهر مار ؛ می ماند . . . .


عاکف...
۲۴ اسفند ۹۴ ، ۱۰:۴۸ ۲۰ نظر

با او شروعش کردم....
با او هم باید تمامش کنم ...
درست فاطمیه بود که پشت درهای حرم
94 را تحویلم داد ........
نوی نو .....
94 را قشنگ نقاشی کردم.....
خییلی قشنگ ......
زیارت چند باره ی 8 امام .....
رسیدن به بزرگترین آرزوهایم ........
یاد گرفتن خیلی درس ها ....
رفتن به خیلی سفر ها ......
تجربه ی خیلی چیز ها .......
اتفاقاتی که طعم تـــلــخ و شـــــیرینـــشان
زیر دندان های روحم مانده هنوز ..........

حال
این تابلوی رنگارنگ 94
که امانتی بیش نبود
باید به صاحبش تحویل دهم و 95 را تحویل بگیرم ......
تا 94 را
بگذارد در پوشه ی عمرم ....
کنار بماند تا آن روزی که با کل پرونده ام ؛
راهی دادگاه عدل جهانی شوم .....
آن زمان که تنها وکیلم ؛
خودم هستم ...
و تنها قاضی ؛
خودش ...........
.


.
+در حسرت جـــنوب بودم ....
خیلی زیآد .....
که همزمان امام رئوف
مرا خواند .....
و نگذاشت بیش از این
جــــآ بمانم ........


+بعد هر مشهدم
یک بار کربلا رفتم .....
م ش ه د
مژده ی کربلا را می دهد به من .....
ح س ی ن
مقدمه چینی می کند دعوتش را برایم .......

عاکف...
۱۹ اسفند ۹۴ ، ۱۱:۰۹

دلــــم انقدر گنده شده
که کوه کوه ، غــــ ــــم
درش جای می گیرد . . .
و تو
آینه ی تمـــــآم نمای دلم را داری .....
دلی که حالا همه رنگ بی معرفتی دیده و
دیگر حتی زبانش به گله برای تو باز نمی شود ........
نمی خواهی آستینی برای غم هایم بالا بزنی بــــــــرادرم .... ؟؟؟

تو و آن بهشــــت ِ طــــلایی ات را در ذهنم روزی هــــــزآر بار مرور می کنم ....
رویاهای عمیقی می بافم برای دلم .........

منم....
و تو .....
آن ته ِ ته ِ طــــلائیه....
تو دیگر بی س ر
نیستی.....
تو
با آن چشـــــــم های قشنگت نگاه می کنی ......
من محو چشم هایت
به آرآمشــ می رسم .........

و راوی دوباره آرام ِ آرامـ ،

در گوشم زمزمه

می کند :

اینجا

طـــــلائیه ست .........

ش ه ا د ت
مبارکت باشد ......
هــــــمت جــــــآنم ...........
17 اسفند مآه .....

+با سری روی میز ؛

چشم هایی خیـــس از دلتنگی برای برآدرم ،

و دلی که از صد جا از رویش رد شدند......

عاکف...
۱۷ اسفند ۹۴ ، ۲۰:۰۱

شب ها از خانه یشان صدای دعا تراوش می شود .....
صدای بهشتی بابا
که شبش را با نماز به پایان می رساند ....
و زمزمه ی قرآن مامان .......

بی هیچ ساعتی نیمه شب ها
ملائک بیدارشان می کنند برای ادامه ی دعا .......
پیاده می رود تا به نماز جماعت مسجد برسد ....
با صدای ح س ی ن ی اش
مسجد از
زیارت عاشورا پر می شود ........

به خانه بر می گردد ....
با یک سنگک دآغ در دستان محکمش....
شیر و ماست در دستان دیگرش .....
کیسه کیسه ؛ محبت در دست چپش .....
مشت مشت ؛ عشق در دست راستش ......
لبخند روی لب هایش ....
کیلو کیلو ؛ خدآ
در نگاه مهربانش. .....
در چشم های طوسی رنگش ........
خدآ .......
چه آفریدی تو ..... ؟؟؟
مثلا خواسته ای بنده ات را به رخم بکشی. .... ؟؟
کوچک بنده ای چون من
به رخ کشیدن ندارد که ....
خودم می دانم در ته صف بندگی ایستاده ام .....



+یک زن و شوهر را در اوج دیدن خییییلی لذت دارد ...... !
نقطه ی اوجشان را آنجا دیدم که
مامان بزرگ جان به بابابزرگ جان گفت :
ایشالا خدا حاجت دلتو بده !
هر چند که می دونم حاجت دلت ؛
همون حاجت دل منه ..... !
و بابابزرگ جان نگاهش را از رو به رو به همسرش گرفت و :
دوستت می دارم خانوم من ....... !
کی مثل من همچین زنی داره .... ؟؟؟

.

.

+بیشترین عکس های سلفی ام را با بابابزرگم دارم !!

آن هم در گوشه گوشه ی عراق .........!

عاکف...
۱۵ اسفند ۹۴ ، ۱۱:۰۷ ۱۴ نظر

انقدر با این چشم های مظلومتان به من زل نزنید .....
شما هنوز نفهمیده اید من از نگاه ملتمس بیزارم ؟؟؟
شما نمی دانید در درون من چه ولوله ای ست .... ؟؟؟؟
شما که می دانید .....!
شما دیگر چرا ..... ؟؟؟؟
نگاه های سنگینتان را از روی شانه هایم بردارید تا بتوانم از پشت میز بلند شوم ..... !!
تا بتوانم یک اخم نثارتان کنم و برای تنبلی هایتان
یک تنبیه جانانه مهمانتان کنم ..... !
اما ....
انگار شما خسته تر از منید .....
انگار شما را هم چیزی آزار می دهد . . . .
تیر چشم های ناراحتتان
صاف می آید و در قلبم می نشیند...!
پای درد و دل هایتان که می نشینم . . . .!
.
دیروز
روز گریه بود ......!
روز اخم .....
روز ناراحتی ....!
روز تنبلی و درس نخواندن ..... !
دیروز
یک معلم
جلوی بچه هایش بعد از تصحیح اوراقشان
ش ک س ت ....
اشک ریخت . . . . !
خب من که جز آن ها دیگر انگیزه ای در درس دادنم نخوابیده .... !
اغراق نمی کنم که بگویم
جآنم را پای درس دادنشان می گذارم .... !
در بدترین حالم ، به عشقشان سر کلاس حاضر می شوم....!
موفق بودم .... خیلی زیاد !!
از این که انگلیسی را از حروف الفبا شروع کردم برایشان و حالا
داریم با هم زمان های انگلیسی را می خوانیم !!
حالا در کمال شگفتی ،
بچه های من متن انگلیسی می خوانند .... !
می فهمند و می نویسند ..... !
حیف این بچه های من ........
حیف فاطمه جانم ......
که برادرش
از فوت پدرش سوءاستفاده کرده و چه بلاهایی که سرش نمی آورد . . . .
حیف آن هایی که یک چوب زیر گردنشان است که باید ازدواج کنی !!
بچه ی 13-14 ساله را چه به ازدواج ....... ؟؟؟
حیف آنی که باید جای درس
کار کند ..... !
حیف آن دختری که تهدید خانواده اش ختم می شود به
"دیگه نمی ذارم درس بخونی!!!"

وقتی از من احکام خودکشی را می پرسند ،

ترس تمام وجودم را می گیرد . . . . .

وقتی می گوید هرروز زیر دست خانواده ی مثلا محترمش کتک می خورد ؛
دستم را می گذارم زیر چانه اش ..........
در چشم های قشنگش جوری غرق می شوم که دیگر یادم می رود بحث ما چه بود ..... !
کی دلش می آید بزند زیر این چشم های خوشگل .....؟؟؟
معصومیت دارد از چشم هایش بیرون می ریزد.....!
کاش که بتوانم دلگرمی دل هایتان باشم ...
کآش . . . .

+من و شاگردانم
حالا دیگر خیلی خوب محرم اسرار هم شده ایم....!

+امشب 

شب جمعه .....

دلم در کربلا روضه خوانی می کند. . . .

عاکف...
۰۶ اسفند ۹۴ ، ۰۹:۱۶ ۱۱ نظر

راست گفته اند .....

شلمچه که بودم ،

بـــوی چــادر ِ خاکی اش می آمد ..... !

انگار آن جا ؛

ه ی چ کس

بی مــــادر نمی ماند ......... !

اقیانوس ِ آرام هم حسرت می خورد به

آرامش ِ آن یک ذره آب ِ شلمچه. . . !

یک نفر می گفت ،

انگار آن جا

خود ِ خود ِ کربلـــــاست . . . !

کربلا نمی خوانی ام مادر .... ؟!؟

شده ام مجرمی که می خواهد از اسمش سوءاستفاده کند

و روی آن قسم بخورد . . .

عکس فتوشاپ نیست !!!

داشتم عکس می گرفتم از غروب شلمچه

که دختری گریه کنان از جلوی دوربین رد شد !

.

کـــوه ِ غـــم ؛

بر شانه های حضــرت ِ پدر افتاده . . .

برای آرامش ِ قلبش صدقه فراموش نشود در این ایام ......

.

این نوایی که روی وبلاگ گذاشتم ،

یادگار ِ بهشت ِ شلمچه ست .....

.

تصویرِ روزهای دلتنگی را ورق زدن ،

خیلی د ر د

دارد ..... !

به خصوص وقتی تنــها تـــــر از همیشه باشی و هیچ کس نفهمد

دلت چه آشـــوبی شده .......

.

حرفی اگر بود

خصوصی باشد بهتر است .... !

عاکف...
۰۲ اسفند ۹۴ ، ۱۸:۳۵

هـــر کدام از پنج تــــن ِ آل الله ،

هنگامه ی تحمل ِ سوزش ِ زهرهای یزیدیان ؛

ناخودآگاه صدا می زدند

"زیــــــنــــــب . . . " .......

.

زینب ؛

آرامششان بوده گویی ........

اما ....

خود ِ زینب ،

آرامشش را

از سر گذاشتن بر سینه ی ح س ی ن می گرفت همیشه . . . .

رسم ِ همسفری آن ها را هیچ گاه نفهمیدم ..... !

.

امروز ،

چه ســـــــوری ست برای ح س ی ن ....... !

یکی از دو بال ِ او ،

متولد می شود.........


بابا می گفت که پیکر ِ با سـ ــر نمی خواهد . . .

سـ ــرش را چون عـ ـلی اکـ ـبر از حنـ ـجر نمی خواهد . . .

بابا به جای من بپرس از عمه جان زینب .....

برای عــشـــق بازی اش عـ ـلی اصـ ـغـر نمی خواهد . . . ؟؟ . . .

عاکف...
۲۵ بهمن ۹۴ ، ۱۰:۴۱ ۱۹ نظر

با کودکی هایم

مو نمی زنم هنوز ......

.

هنوز هم پای مغازه ها

دلم می رود !!!

پاستیل و لواشک

تفریحات سالمم است!!

شهر بازی بهترین روحیه را بهم می دهد !

عروسک هایم را گاهی تمام وجودم می دانم !!!!

هنوز عشق برچسبم !!!

مسخره ست اما وارد شهر کتاب که می شوم

اول می روم سراغ کتاب های هنری زلزله؛جودی......!!!

ترجیح می دهم همنشینم

بچه ها باشند .......

با بچه ها آرامش بیشتری دارم .......


و......

کابوسم هنوز ؛

کابوس از دست دادن ِ اوست . . . . . .

هنوز هم دوست دارم شب ها دستش را بگیرم ......

فکر نمی کنم هیچ وقت بتوانم کسی را انقدر دوست داشته باشم ......

حس مالکیت و وابستگی اش در من موج می زند ......

راست می گوید .....

خودم را صاحب تمام و کمال او می دانم !!!!!

غم دنیا را که در چشم هایش می بینم ،

دنیایم متوقف می شود ..... !


می دانی مــــادر جــــانم ...... ؟!؟

بزرگ ترین آرزویم ؛

این است که

ه ی چ گاه

و به

ه ی چ علتی ،

نبودنت را

نبینم . . . .

                                                                                               

                                           گویی نــــبـــض ِ جــهان را در دست می گیرم

                                                               وقتی هـر صـــبح با صدای قــــلبی که برای مــــن کوک کرده ای
                                                                                                                                   

                                                                                                                                            بیدار می شوم ......

 +هـــر چه دارم ،

از او دارم ...... !

ح س ی ن را 

"او" 

در رگ های من جاری کرد ....... !

کربلایی شدنم را هم 

مدیون مــــادرم هستم ......                                                                                                                             

عاکف...
۱۶ بهمن ۹۴ ، ۱۰:۲۶ ۱۳ نظر

آدمی آنجا ؛
پُـــــــر از ازدحام است .....
ازدحام ِ سبــــکی ..... !
انبـوه ِ سبکی به سمتت هجوم می آورد و تو ،
نه آرامی و نه بی قرار ! .......
زیر ِ نخل های بین الحرمین ،
روی سنگ های سفیدش که بنشینی ،
یادت می افتد که میدان ِ جنگ ،
درست همینجا بوده ! .....
ح س ی ن ،
در همین خیابان ســـر ِ یارانش را یکی یکی در آغوش می گرفته ...... !
پس قطعا ،
سر ِ زائرش را هم در بغل می گیرد ...... !
چه روزی بود آن روزها که از جــآنم ،
"صبح به خیر" و "شب به خیر"
می شنیدم !!! ......
بین الحـــرمین ،
خلــــــوت .....

راستت را نگاه کنی
ح س ی ن باشد . . .
چپت را نگاه کنی
ع ب ا س
باشد . . . !
دلت یکی یکی یاد ِ روضه ها بیفتد ! .....
اما انگار ح س ی ن ،
دستش را روی قلبت می گذارد تا مبادا فریاد ِ دلت بلند شود . . . !
پس فقط آرام آرام اشک ها همراهت می شوند . . . !
می دانید ؟ . . .
وقتی می دانی ح س ی ن ،
برای تـــــو ،
آن زمین را "خودش"
خــریده ،
ناخودآگاه دلت لبخند می زند ! .....
جایی که تو نشسته ای ،
ح س ی ن برایت خریده تا مبادا مثل خانواده اش آزار برسانندت ......
زمین ِ
قـــتــــله گاهش را خرید تا تو در آسایش
بتوانی دستت را بدهی به دستش . . .
سرت را بگذاری روی سینه اش . . .
و او .....
سرت را روی پایش بگذارد و . . .
بگوید :

هَلِه بیکُم یا زِوّاری....
هَلِه بیکُم...


ح س ی ن ... ؟!؟
من را زائر ِ "خودت" می خوانی ؟ ؟ ....
مگر من دیر نرسیدم ؟؟؟ ........
باز هم می گویی "زائرمــ " ؟!!؟!؟
ببخش مرا آقا ..... !
این چه وقت ِ آمدن است که من آمده ام ؟؟ ؟.....

ح س ی ن ی که در گودی ِ قتله گاه ،
روی دو زانو می ایستد ،
تیر خورده ....
غرق ِ خـــــون ......
می ایستد تا کمک بخواهد .....
بلکه شده "یک" نفر با کشتنش ،لعن ِ خدا نصیبش نشود . . . .
مگر می شود این ح س ی ن ِ رئوف ِ من ،
بغل نگیرد زائرش را ؟؟؟ ......


از همین جا هم ،
سرم را در دامن گرفته ای
و زندگی ام را در دست ...... !

.

+

آبــــریزان ،
بلند نوشته های من است .....
بلند می نویسم و از هر دری !
به پیشنهاد ِ یک دوست ،
اینجا کوتاه نوشته هایم است ....
کوتاه نوشته هایم فقط و فقط از ح س ی ن .... :

baborras.blog.ir

عاکف...
۰۱ بهمن ۹۴ ، ۱۰:۴۷ ۱۵ نظر

دلم از آن رفاقت های جبهه ای می خواهد ..... !

از آن رفاقت هایی که واژه های بینشان ،

نگاه های معنی دارشان است . . . .

از آن رفاقت هایی که سر ِ رفیق ِ عزیز تر از جانت ،


روی پایت جـــآن می دهد و تو می دوی دنبال ِ آبــ .....

تا قصه ی کــــربلاء تکرار نشود ........

و وقتی ح س ی ن می آید سر ِ یارش را بغل بگیرد ،

او را تشنه نبیند !!! .....

و دوباره داغ ِ حبیبش

تازه نشود .......

از آن رفاقت هایی که وقتی پر پر می زند یکی ؛

آن یکی قول بگیرد که آن طرف، سفارشش را به حبیب ؛

پیر ِ شهیدان ِ کربلا ؛ بکند ،

تا او هم به قافله ی آنان بپیوندد !!!

از آن رفاقت هایی که با هم پَر می کشند سمت آسمان ِ هفت......


آن هایی که قرارهایشان

می شود :

"شب های جمعه ،

بهشت.....سر سفره ی ح س ی ن .....!!"


آن هایی که با هم ،

نظر به وجـــــه الله می کنند ..........


اصلا آن هایی که قبرهای گمنامی شان ؛

بغل به بغل ِ هم قرار گرفته ..... !

شب های جمعه ،

فـــــآطمه

مادرشان می شود

و آن ها با هم برادر ........ !


آن هایی که هم مهمان ِ ح س ی ن می شوند

و هم پذیرای ح س ی ن ...........


آن هایی که وقتی روی خاک های شلمچه ؛

فرش ِ نماز می گسترانند ؛

در گوش ِ زمین حرف می زنند و صدایشان را آسمان می شنود ....... !


آن هایی که وقتی می روی فــــکه سراغشان ،

وقت برگشت ،

نسیم ِ عجیبی می وزد .........

و تو حس می کنی ش ه ی د

است که با گوشت و استخوانش

برمیخیزد تا "به سلامت"

نثارت کند . . . !

بی خود نیست که رمل های خنک ِ فـــکه

رنگشان یک دست نیست !

گوشت و استخوان ؛

نه همرنگ هستند و نه همجنس ..... !


آن رفیق هایی که 110 نفری در گودال ِ قتله گاه ِ فــــکه ؛

در یک متر جا

جا شده اند ........ !

زمین برایشان در "این" حد

ت ن گ است..... !


آن رفاقت هایی که

جنازه ی برادرت را برنگردانی

چون رفیقت هم برادرت است و اگر قرار باشد

بمانند ،

با هم بمانند ......... !


آن رفاقت های عـــــآشقانه ای

که در جزیره ی مجنون به اوج رسید ....... !

جزیره ی مــجـــنـــون ..............


رفاقت هایی که ح س ی ن

پشتیبانش باشد .......

ناراحتی درشان جا نداشته باشد !!!!

حرفی نباشد که زده شود و

دل

بشکاند . . .

هر چه هست ،

خـــداست و مهربانی هایش ........


آن هایی که در تاریکی ِ مطلق ِ دوکــــــوهه ،

پـــنآه ِ هم اند ....!


آن رفاقت هایی که در گردان ِ تخریب ،

دلشان نمی آمد عــ ــلی اکـــبــ ـر شدن ِ رفیقشان را ببینند،

پس سریع پیش دستی می کردند و با میــــــن

هم آغوش می شدند ....... !


رفاقت هایی که هدیه های تولدشان به هم

شــــقــــایق های خود روی فتح المبین باشد ..... !

خود رو که نه ..... !

خــدا رو !!!!!!

مگر می شود شقایق های ســـرخ ِ فتح المبین کار ِ کسی جز مهربان خدا باشد ؟؟.....


سفره های رفاقتشان ،

چفیه ای باشد زیر ِ باران های طلائیه . . .


رفیق هایی در احاطه ی نور ِ خدا ....

که رســوخ ِ هـــر چیزی درش ناممکن باشد ......

رفاقت های آبی .... !

کنار آب های ارونــــــد رود ......... !

رفاقت هایی به آرامشـ ِ سکون ِ آب های طلائـــــیــــــــه . . . . .


رفاقت هایی خریدارانه ........

که حضرت ِ پـــــدر دست می گذارد رویشان .....

رفاقت هایی معجزه وار .....

پُر از افتخار ِ خدا

به کوچک بنده هایش.......


انقدر صدای این رفاقت ها قشنگ است که خدا

فقط سکوت می کند تا بشنود ..... !


رفیقی که دلت را پشتِ در

نگه ندارد .... !


آرامشت به آرام کردن ِ رفیقت

بند باشد ......

نه تخریب آن!!!!!

رفاقتت هدیه ای باشد بی بسته بندی ......

بی جعبه ........

قلب هایی بی حساب و کتاب

مهربان .....

دست گرفتن های بی دلیل ....!

حتی اگر قرار باشد راه نروی و کنار آب های میشــــــداغ،

ساکن بنشینی!....

از این رفاقت ها کسی سراغ دارد هنوز؟؟؟

جنگ که تمام نشده....!

مگر دَم به دَم ش ه ی د نمی آورند....؟؟؟؟

پس چرا رفاقت هایش دیگر

ن ی س ت ....؟!؟!

هم چنان بآرآن می آید .....!

پنجره ی اتاقم همچنان با باران

هم آواز ......!

امآن از باران های به موقع ......!

عاکف...
۱۸ دی ۹۴ ، ۲۲:۰۵ ۱۰ نظر