آبــ ریـ ــــزان

یک کربلاء ع ط ش . . .!

آبــ ریـ ــــزان

یک کربلاء ع ط ش . . .!

آبــ ریـ ــــزان

".....کناره‌گیر در دنیا، همانند کناره‌گیری کوچ‌کننده از آن،

و نگرنده به دنیا، به دیدة ترسندگان از آن،

آرزوهایت از آن (دنیا) بازداشته شده

و همت و تلاشت از آرایش‌هایش برگرفته شده،

از شادمانی‌اش به سان چشمی که بر آن چیزی بخورد و

آب‌ریــــ ـــزان

شده و بسته گردد،

چشم پوشیده و اشتیاقت در مورد آخرت شناخته شده و مشهور است....."

قسمتی از زیارت ناحیه ی مقدسه،

در وصف ثارالله ....

از زبان ِ آقای زمانمان...

.


اَللّهُمَّ یا رَبِّ نَشکوُ غَیبَةَ نَبِیّنا وَ قِلّةَ ناصِرنا،


وَ کَثْرَةَ عَدُوِّنا و شِدَّةَ الزَّمانِ عَلَیْنا،


وَ وُقَوعَ الفِتَن بِنا وَ تَظاهُرَ اْلخَلْقِ عَلَیْنا،


اَللّهُمُّ صَلِّ عَلی محمّد وَ آل محمّدٍ


وَ فَرِّج ذلِکْ بِفَرَجٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ،


وَ نَصْرٍ وَ حَقٍّ تُظْهِرُهُ....
.
.
+این جا،نظرات تایید نمیشوند !

بایگانی

مقر فرماندهی

غم انگیزترین حالت تهران...

شنبه, ۲۸ مرداد ۱۳۹۶، ۰۵:۳۸ ب.ظ

سفر ،
کوتاهش خوب است ...

چمدان بستن ،
همانقدری خوب است که چمدان را باز کردن ، بد !!!

حالا یک چمدان این وسط پهن است و من ،
به جای فکر کردن به جمع کردن وسایلم ،
دارم فکر میکنم این چمدان قدم به قدم کربلا با من بود ....

چقدر من این چمدان ِ یک نفره ام را دوست دارم ...
دارم فکر میکنم وقت هایی که میخواستم بروم حرم ،
چقدر درش را با عشق باز میکردم و لباس انتخاب میکردم ...

صف های گشت حرم چقدر حسش خوب بود ...

هر قدر هم که گـ ـرمـا صورت را میسوزاند...!!

پنکه های بزرگ بین الحرمین که از بیشتر از باد زدن ،
آب می زد به صورتم ....

توی آن داغی ِ تند و وحشی ِ عراق ،
هیچ وقت از گرمایش فرار نکردم!!!

کفش هایم همیشه گوشه ی آن جا جا خوش میکرد و پاهایم از گرما روی سنگ های سفیـــــــــــد میسوخت ...

گرم بود ... اما همه چیز در عین ِ بلوا ،
آرام بود .....

همه جا خلوت بود ....
انگار که تنها بودم ...

نمیدانم چطور در آن آفتاب ،
پرچم گنبد را باد تکان میداد .....
گمان نمیکنم اصلا نسیمی بتواند در آن گرما بوزد ....
چه کسی تکانش میداد .... ؟؟....

چه شد به اینجا رسیدم ؟؟؟

ها !
میخواستم بگویم از گرمای تهران ،
حالم به هم میخورد ....
گرمای تهران ،
از صدتا سرما بیشتر غریبه است !!
از تابستان ِ سپری شده ام در مترو بیزارم .....
دلم نمیخواهد آدم های غریبه را ببینم ....

چرا تهران باید انقدر شلوغ باشد ....

در دلش انقدر غم و غصه و بدبختی خوابیده باشد.....


خوب است که محرم می آید ...
و من میتوانم سرم را پایین بیندازم و خودم را گوشه گیر تر از همیشه کنم و در اتاقم را جز برای تو باز نکنم .....
خوب است که محرم می آید و من میتوانم خودم را کنار تو پیدا کنم . . .

محرم که می آید
بعدش اربعین می آید ...
اربعین می آید ....


+بعد از فهمیدن این که کلمه به کلمه ی حرف ها در مترو،زیر نظر است ،

حس کردم امنیت گفتن چند جمله ی ساده را هم بین این جماعت ندارم !!!!!چه برسد بخواهم حرف خصوصی بزنم !!!!!

جداً یک فکری به حال فرهنگ مردم تهران کنید !!!

تهران ، رو به زوال است !!!

عراق ، جنگ نظامی به خودش دیده ... ما ، جنگ زده ی فرهنگی شده ایم....

کدام ویران تر است .... ؟؟؟

۹۶/۰۵/۲۸
عاکف...