جز تــــشنـــگی انگار نمانده است حبیبی .....

همان زیـــــــــــر ِ پاهایش ،

هر چه جـــــــان داشتم در پاهایم ریختم و ایستادم !!

به عنوان آخــــــــــرین نماز ....

و آخــــــــــرین سجده

نیت آرامـــش کردم .... !

نیت صـ ـــــبر ..... !

من اگر "خـــــــــودم" را نشناسم که دیگر هیچ !!!!!



حالا
اینجا ،

دو رکعت نماز میّــــــــــــــــــــــت می خوانم برای خودم !!

من ،

بعـــــــــــــــــــــد از تو

مُــــــــــــــــرده امـــ ...... !




+کارم به جایی رسیده که می ترسم دفتر سفر آخر را باز کنم و خاطراتم را با تو مرور کنم .... !
می ترسم دق کنم در این حسرت .... !
حسرتت به لبه ی جانم رسیده ...
اگر دیر برم گردانی
یقینا پــــــــــــــــــرت خواهم شد !

چشم ِ من تـــآر شده یا تو مکـــــــــــــرر شده ای .... ؟؟؟؟

مرا ببخشید ..... !

که یادم رفته بود نوای وبلاگ را عوض کنم .... !!!

الان دیگر عطر ِ سیب
پُـــــــــــر کرده سراسر ِ نینوا را .... !!

شانه هایش لرزیده ... !

تمام خیامش در آتش سوخته .... !

تمآم ِ صحرای کربلا
پر است از خبر ِ اسیری ..... !

تیر نشسته بر چشمان ِ ساقی .... !
و پاهای رقیه ،
پر از خــــــار .....

علی اکبر از پا افتاده و
علی اصغر را . . . .
نمی دانم ! ......




+به نقل از حاج آقا پناهیان :

وقتی گلوی اصغر را زدند ،

حسین ؛

دلش بدجور شکست ....... !!

گریه می کرد .... می گفت "خدایا ....

کائنات را به خاطر دل ِ من به هم نریز .... !

من ، صــ ـــــــبر می کنم ....."

ح س ی ن ....

شکستن ِ دل ِ تو ،

یعنی زیر و زبر شدن ِ تمام کائنات !!!!!!!!

و همین یک مصیبت تو ،

ما شیعیان را تا قیام ِ مهدی ِ فآطمه

بس است ..... !

قلبم شده قتله گـآهت از بس خــــــون است ...

با خودم فکر می کنم اصلا چرا باید

رباب ،

با آب هم قافیه باشد.....؟؟؟؟



روضه خوان ها زیادی شلوغش می کنند !

حرمــــــــــــــــــله آنقدر ها هم که می گویند تیر انداز ماهری نبود!!!

هــ ــــــدف های روشنی داشت ....



تنها تـــــــو بودی که خوب فهمیدی

استخوانی که در گلوی عـــ ــــلی بود ؛

سه شعبه داشت....!

شش مــ ـــــــآه "عــــ ـــلی" بودن را طاقت آوردی....

خــ ــــون تو جاذبه ی زمین را بی اعتبار کرد ......

حالا پــ ـــــــــدرت یک قدم می رود..... بر می گردد . . . .

می رود....... بر می گردد . . . .

می رود.....

با غلاف شمشیر برایت از خــــــاک گهواره ای بسازد . . . . . . . .

تادیگر صدای سم اسب های وحشی از خواب بیدارت نکند . . . . . . .

رباب می رسد از راه . . . . . .

با نـ ــــگــ ـــاه ....

بایک جمله ی کــــــــــوتــــــآه . . . . . !

آقا .... خودتان که سالمید ان شاءالله ..........؟؟؟

غیر از تو جای هیچ کسی نیست در دلم .... این مسأله میان من و عشق حل شده است!

فکر کنم زیادی در حــــــــــــــــــــــر بودن ماهرم ......!!

ببین چقدر قشنگ آب را برایت بسته ام ............

اما ح س ی ن ......

آن لحظه ای از حر بودنم را پشت سر میگذارم

که تمام تن و بدنم در حال لــ ـــــــرزیدن است .....

4 ستون بدنم

شده "یک" ستون ....

و آن یکی هم

تـ ـــــــــــــــــــــــــویی . . . . !!

ح س ی ن ....

لرزیدن های این روزهایم را

مایه ی ثباتم کن .......

نه فروریختنم .......

دستت را زیر ِ چانه ام بگذار .... !

بـــخنــــــد و بگو

"ارفع راسک.....!"

.

.

+ح س ی ن....!

فکر کن تو بـــ ـــــــــــــــــــــــــــــخندی.....!!!!

چه بهــــــــــــــــــــــــــشتی است خــــنــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــده ی تـــــــــــــــــــــــــــــــــو ...... !

خوشا به حال حبیب ...... !!

آمدنش ؛

چطور خنده را روی لــ ـــب هایت خــــــلق کرد . . . !

یا حبیب الباکین...

به خــ ــــــرابه ی مـــــــــــــــــــــــــــــــــن ؛

خوش آمــ ــــــــــــــــــــــــــدی

ح س ی ن . . .

حقـــــــــــــــــــــّــــــــــــــا که ت و ؛

آبـــــــــــــاد گر ترین ِ جهــــــــــــــــــــاد گـــرانی ....!

.

.

.

پ.ن :

می خواستم مثل همیشه؛

متناسب با هر شب بنویسم...

یقینا نوشتن از او چیزی جز الطاف خودش نیست ... !

دل ِ نوشتن ندارم اما...!

حالم خوب ن ی س ت .... !

این بار نمی گویم "نمیدانم" چه شده !

خـــوب می دانم....که چه "کردم" .... !

دعایم کنید.......

این طور اگر جلو بروم

به شب های بعدی نمی رسم . . . .

.

.

+تو هیچگاه محرم ها مرا تنها نمیگذاری...!!

صدای گریه هایت کنار گوشم

آوای دلنوازی است که دلم آرام میگیرد....!

وقتی مطمئن میشوم شانه های تو هست که من وقت های ناتوانی

روی آن ها تکیه کنم....!!!

شـــــــــــآنه ات

از زیر ِ سرم

کم مباد!!!!!!

شب ِ جمعه است و حَـــــــرَم دلهره اش بیشتر است ... !

دلم شده جایی مثل ق ت ل ه گ ا ه ..... !

به همــان ســــ ــــــــــرخی .....

پــــــــــــــُر از خـــ ــــــــــــــون . . .

غـــــــــــــــــــــرق ِ در روضه .....

پــــــــــــــــــــُر از آوای نالـ ـه .....

به همـــــــــــــــــان ت ن گ ی ..... !!

این بار را دیگر نگـــو چـــــــرا .... !

محـــــــــــــّرم ِ تو صدای نفس هایش می آید و .....

ح س ی ن ..... !

خــــــــــــــــآک ِ تمــــــــــــــآم ِ کربلا بر ســـر ِ مـــــــــــن ..... !!!!

که شب ِ جمعه ؛

کربلا بودم و زنده ام هنوز ..... !!!!

عذاب وجدان نمردنم را در آن شب

تا گـــور با خودم خواهم برد ..... !

ح س ی ن ....

یک قولی به من ِ پریشان بده .... !

امشب ؛

جای من را

همانجایی که همیشه در حرم کنارت می نشستم خالی نگه دار .... !

همین ....!!

.

همــــــه ی کرب و بلا منتظر ِ مــــــــادر توست ...

شب ِ جمعه است و حــ ــــــــرم دلــــــــــهره اش بیشتر است .... !

+چشم های من ،

اکثرا گنبد را با این وضوح می دید .... !

امآن از اشک .... !

وفــــا به رنگ ِ کــــــــــــــــــــربلا ....

باید خیـــال را کم کم وارد زندگی کرد ...

باید خود را در جریان کـــــــــــــــــــــربلا دید ....

باید خود را در شب عاشورا گذاشت .....

حتـــی اگر دور هستی هم سلام بده !

دائم خود را در کربلا ببین....در محضر امام !

"گرچه دوریم به یاد تو قدح می گیریم....

بُعد منزل نبُوَد در سفر روحانی...."

اصلا

"یا لیتنا کنا معک"

یعنی انگار هنوز هستی !!

هنوز کربلا را می بینی و غزبت و تنهایی امام را ...!

دائم باید وفا را بگویی و خیال کنی ... این خیال قشنگ را !

با کربلا ارتباط بگیر!وصل شو !

این تصویر را باید ساخت .... !

باید همیشه خودت را برای وفـــــــــــــا آماده کنی!

بهترین کارگاه "وفادارســــــــــــــازی"

کربلاست !

و بهترین راهش ،

ارتباط دائم با کربلاست .... !

با همین سلام ! حتــــــــــــــی خیــــــــــــال ِ قشنگ ِ حــــــــــــــــضور .... !

لـــــــــــــــــــــــــذت ِ دیدار ِ ح س ی ن ... ! تصور ِ زیارت .... !

دعای خادمان حرم :

...و وفقنا فی یومنا هذا و لیلتنا هذه و فی جمیع ایامنا .... !

روز و شب .... !

دائم باید خود را در این فضا قرار داد .... !

"یا لیتنا ..... "

آرزوی یاری ... آرزوی شیــــــــــــرین ِ وفــــــــــــاداری ..... !

.

لایق وصــــــــــــــــــــــل تو نیستم ولیکن بگذار

زنــــــــــــدگی چند صباحی به "خـــــــیالت" بکنم .....

همیـــن ! ....

اینجا ؛ همــــت بی ســــــر شده ....

یک گوشه ی دنج ....
یک نگاهی که هــــر طرف را بچرخد
جز فـــــــــــرمانده را نبیند .... !
یک نـــــفـــــس به عمــــق ـ آب های آبــــی اش .... !
یک چــــادر ِ خاکی شده از خــاک های آسمـــــانی اش .....

یک حــــــــال ِ خــــوب .... !
درست همان وقتی که هیچ چیز آرامت نمی کند .... !

و حالا این منم که با دست به شانه های خیالم میزنم و بیدارش میکنم از این رویای نمی دانم چندساله !!!!
و با خودم فکر می کنم که می توانم امسال این رویا را صادقه کنم یا نه ... ؟!؟!
همه ی غم های دلم را در چمدانم جا کنم و بنشینم همان کنج اتوبوس و انقدر به شیشه تکیه کنم و بخوابم که بالاخره صدایم بزنند و بگویند رسیدیمـــ .... !
و من دوباره در عین ناباوری زل بزنم به گنبد ِ طلایی ِ خوشگلش و دوان بروم تا سجده کنم کنار ِ آب های دور دستش ..... !
چشمم را خیره کنم به چـــــــــــــــشم های همت .... !
و انقدر برای چشم هایش دردهایم را از چشم هایم بیرون بریزم
که دیگر دردی نماند در من که آزارم رساند ...!

_ببین .....
این "من" با آنی که آخرین بار همینجا دیدی
هیچ فرقی نمی کند ....!
فقط .... روزگار کمی زهر بهش خورانده ......
یک بار .... همت جان فقط یـــــــــــــــــک بار ......
با من؛
سه راهی شهادت را قرار بگذار دوباره .............
من دارم زیر ِ بار ِ دلتنگی خفه می شوم ..... !

این بار اگر طلائیه را بارانی ببینم ؛
جای خاک ؛
بارانش را جمع می کنم .... !

.

.

.
+امسال قرارم را بر این گذاشتم ،

که بعد از عید ِ پدر مشکی پوشی را آغاز کنم .... !

ان شاءالله روزشمار ِ محرم از فردا ....